تصمیم تازه دولت برای گازوئیل، رانندگان را در دوراهی انتظار و اعتراض گذاشته است. سیاستی که قرار بود سامان بدهد، فعلاً فقط بلاتکلیفی آورده.
در حالی که کامیون داران چشم انتظار آرامش در اقتصاد، سوخت و بیمهاند، دولت از سیاست تازهای رونمایی کرده که گفته میشود هدفش «مدیریت منابع و کنترل مصرف گازوئیل» است. طرح سه نرخی شدن قیمت این سوخت استراتژیک، فعلاً با ابهامات جدی درباره زمان اجرا و جزئیات عملی روبهروست و همین موضوع، بلاتکلیفی و نگرانی فزایندهای در میان فعالان حمل و نقل جادهای به وجود آورده است.
با وجود مخالفتهای اخیر در مجلس و راهداری، شواهد حاکی از آن است که تصمیم دولت برای اجرای طرح از تیرماه قطعی شده است. اقدامی که بسیاری از رانندگان آن را نه گام اصلاحی بلکه فشار تازهای بر دوش قشر زحمتکش حمل و نقل سنگین میدانند. این در حالی است که مشکل مزمن حق بیمه نیز هنوز تعیین تکلیف نشده و رانندگان عملاً از دو سو تحت فشار هستند.
سهمیهای که ثابت ماند اما دلنگرانی همچنان پابرجاست
در بخش سهمیه سوخت، معاون راهداری گفته تصمیم گرفته شده سهمیه پایه سوخت رانندگان ثابت بماند و این سهمیه در دوران توقف یا بارگیری کاهش نیابد. با وجود این وعده، همچنان نگرانیهایی درباره کاهش احتمالی سهمیه در آینده و نحوه اجرای سه نرخی شدن سوخت وجود دارد. بنا بر اعلام مسئولان، هر تغییر در این طرح باید در جلسات تخصصی با کانونهای صنفی رانندگان بررسی شود تا از تصمیمات شتاب زده جلوگیری شود.
پاسخ تامین اجتماعی؛ «افزایش چند برابری وجود ندارد»
در واکنش به شایعات اخیر درباره افزایش چند برابری حق بیمه، «محمد محمدی» معاون امور بیمهای سازمان تأمین اجتماعی، این ادعا را رد کرده است. به گفته او، دولت همچنان ۵۰ درصد از ۲۷ درصد حق بیمه رانندگان را پرداخت میکند، اما تفاوت امسال این است که این حمایت فقط تا سقف حداقل دستمزد مصوب سالانه ادامه دارد.
هرچند این تغییر باعث رشد میانگین ۵۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومانی سهم پرداختی برخی رانندگان شده، اما از نگاه دولت، این اصلاح در جهت گسترش پوشش بیمهای گروههای جدید صورت گرفته است. با این حال، رانندگان بسیاری معتقدند چنین تغییراتی، آن هم در شرایط رکود و افزایش هزینههای خودرو، بیشتر به فشار مالی شباهت دارد تا حمایت اجتماعی.
آیا این طرح واقعاً فایده دارد؟
از دید کارشناسان صنعت حمل و نقل، تصمیم برای سه نرخی کردن گازوئیل و محدود کردن کمکهای بیمهای، بیش از آنکه اصلاح اقتصادی محسوب شود، انتقال بار هزینهها از دولت به بدنه تولید و حمل و نقل است. وقتی ناوگان فرسوده مانده، نرخ کرایهها واقعی سازی نشده و هزینه قطعات و لاستیک هر روز بالاتر میرود، سیاستهای قیمتی اگر بدون حمایت اجرا شوند، نه تنها مصرف را کنترل نمیکنند بلکه زمینه آسیب به بازار حملونقل را فراهم میآورند.
دولت باید به راننده فکر کند، نه فقط عددها
راننده کامیون فقط مصرف کننده سوخت نیست، او محور اقتصاد جاده و حلقه اتصال تأمین و توزیع است. هر تصمیمی که امنیت مالی و حرفهای او را تضعیف کند، در نهایت به بیثباتی بازار، افزایش قیمت کالاها و آسیب عمومی به معیشت مردم منجر میشود.
بنابراین، طرحهای این چنینی اگر همراه با برنامههای حمایتی و نوسازی ناوگان نباشند، هیچ فایده پایداری نخواهند داشت. دولت در این شرایط سخت اقتصادی، باید بیش از هر زمان دیگری پشت رانندگان بایستد نه اینکه با تصمیمات پیچیده و مبهم، آرامش جادهها را از آنها بگیرد.
نوشته سه نرخی شدن گازوئیل؛ تصمیمی برای سامان یا سردرگمی بیشتر رانندگان؟ اولین بار در اسب بخار. پدیدار شد.
نظر بدهید